تأثیر دوز کم کتامین بر تغییرات همودینامیک زنان باردار حین عمل سزارین انتخابی

چکیده مقدمه: ارتباط گردش خون جنین و مادر محدودیت هایی در بیهوشی عمومی برای سزارین بوجود می آورد به همین دلیل در مراحل اولیه، بیهوشی مادر عمق کافی ندارد و ممکن است با احساس درد و عوارض همودینامیک آن همراه باشد. هدف: بررسی تأثیر دوز کم کتامین بر ثبات همودینامیک بیماران، در بیهوشی عمومی برای سزارین انتخابی. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی دو سو کور بر 60 زن باردار 22 تا 38 ساله در سال های 83-82 مراجعه کننده برای سزارین انتخابی به بیمارستان ولی عصر انجام شد. افراد در دو گروه 30 نفره قرار داده شدند. در گروه شاهد القای بی هوشی به روش استاندارد با تیوپنتال سدیم و ساکسینیل کولین و در گروه مورد (گروه کتامین) 2 دقیقه پیش از آن mg/kg 3/0کتامین وریدی تجویز شد. سپس پارامترهای همودینامیک سه دقیقه یکبار تا پایان عمل جراحی اندازه گیری و ثبت شدند. نتایج: بعد از برش پوست، پارامترهای همودینامیک در گروه شاهد نسبت به گروه کتامین افزایش قابل توجهی داشت که از نظر آماری هم معنی دار بود(ضربان 8/18±9/119 در برابر 5/11±28/99 در دقیقه و فشار خون سیستولیک 64±2/115 در مقابل 3/9±05/109 میلی متر جیوه p<0.05) این تفاوت تا خروج جنین و کلامپ بند ناف ادامه داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد تجویز دوز اندک کتامین پیش از القای بی هوشی با بهبود سطح بی هوشی و کاهش درد مادر، ثبات همودینامیک بیشتری را تأمین کند. بدین ترتیب تغییرات همودینامیک شدید اولیه در هنگام سزارین تا حدود زیادی برطرف می شوند،که فراتر از تاثیر بالینی دوز اندک کتامین است.